Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qumluq — 1. sif. Qumdan ibarət olan, qumla örtülü olan, qumsal. Qumluq yer. Qumluq səhra. Qumluq təpə. 2. is. Qumsal yer, qumu çox olan, qumla örtülü yer. Bu qumluqda ağac bitməz. – Qumluqlara lalə, nərgiz əkirsiz; Siz dolanıb yağa yağa buludlar! H. K. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aladamğır — (İsmayıllı, Mingəçevir) seyrək. – Bı yer qumsal oldığına görə ot aladamğır bitib (İsmayıllı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ərəqəc — (Bakı) erkən, faraş. – Qumsal yerdə məhsili hələ gərəg ərəqəc əkəsən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cinsi — sif. <ər.> Cinsə aid olan, cinslə bağlı olan, cinsi göstərən. Cinsi əlamət. Cinsi hüceyrə. Cinsi tərbiyə. – Miçurin cinsi hibridləşdirmə üsulu ilə aldığı hibrid bitkiləri münbit olmayan qumsal torpaqlarda becərmiş və bu yolla bir sıra… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
plyaj — <fr.> Çimmək və ya günəş vannası qəbul etmək üçün istifadə edilən dəniz, göl və çayın qumlu və ya çınqıllı sahil zolağı; çimərlik. Dəniz plyajı. Qumsal plyaj. – Bağda, ya plyajda papaq – yan gəzən; təptəzə xuliqan görürəm, qorxmuram. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qumsallı — bax qumsal. O daşlı, qumsallı, gilli torpağı; Udur, lay lay udur ekskavatorlar. S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qumsallıq — is. Qumsal yer, qumluq. Başımız üzərində bütün qüvvəti ilə hərarət saçmaqda olan günəş qumsallığı qor halına gətirmişdi. A. Ş.. Hacıqabuldan sonra . . qumsallıq başlayır. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yavan — sif. 1. Təkcə çörəkdən ibarət olan; yavanlığı olmayan. Yavan çörək yedi. – Adamın öz yavan çörəyi özgənin plovundan yaxşıdır. (Ata. sözü). <Surxay:> Al, on üç qəpik, yenə yavan çörək alıb yeyə bilərsən, səni zavoda götürüblər? S. Rəh.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yolpan — is. Başı kəsilmiş ot, kol. Qumsal təpələrin qıraqlarını qaratikan kolları və yolpan otları örtmüşdü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
